خودکشی پدیده‌ای قابل پیشگیری است؛ ضرورت هم‌افزایی جامعه و نظام سلامت
دکتر سیاوش لاجوردی دبیر گروه سلامت روان فرهنگستان علوم پزشکی تأکید کرد: «با اجرای سیاست‌های اجتماعی و اقتصادی برای کاهش فقر و بیکاری، گسترش خدمات نظام سلامت و تغییر نگرش‌های فرهنگی نسبت به بیماری‌های روان، می‌توان نرخ خودکشی را به شکل چشمگیری کاهش داد.»
به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل فرهنگستان علوم پزشکی، عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نقشی اساسی در بروز پدیده خودکشی دارند. بر اساس مطالعات، افرادی که پیوندهای اجتماعی ضعیف‌تری دارند یا دچار بحران‌های اقتصادی نظیر فقر و بیکاری هستند، بیش از دیگران در معرض خطر قرار می‌گیرند. در مقابل، حمایت‌های خانوادگی و اجتماعی قوی می‌تواند به‌عنوان عاملی محافظتی عمل کند.
دبیر گروه سلامت روان فرهنگستان علوم پزشکی در ادامه گفت: «نظام سلامت نقشی چندوجهی در پیشگیری از خودکشی دارد؛ از شناسایی زودهنگام افراد در معرض خطر گرفته تا ارائه درمان‌های روانپزشکی و روانشناختی، تجهیز خطوط مداخله در بحران مانند ۴۰۳۰ و ۱۲۳ و همچنین آموزش مداوم کادر درمان برای مدیریت به‌موقع بیماران.»
وی افزود: «اجرای سیاست‌های کاهش فقر و نابرابری، آموزش مهارت‌های زندگی به جوانان، ارتقای سواد سلامت روان در جامعه و محدود کردن دسترسی به ابزارهای مرگبار از مهم‌ترین راهکارهای کاهش نرخ خودکشی به شمار می‌رود.»
دکتر لاجوردی در پایان خاطرنشان کرد: «خودکشی پدیده‌ای کاملاً قابل پیشگیری است و مسئولیت مقابله با آن تنها بر عهده پزشکان و روانشناسان نیست، بلکه همه افراد جامعه باید در این مسیر نقش‌آفرین باشند. همدلی، درک و قضاوت نکردن می‌تواند نخستین گام برای نجات جان انسان‌ها باشد.»
